Verslag STAG-rit Najaarsopsteker van 22 oktober 2022.
Het was een feestelijke dag. Mooie herfstkleuren en onze Greet vierde haar 46ste (grapje 64ste) verjaardag. Wij werden ontvangen met koffie en heerlijke kokos- en amandel makronen. Deze waren door Peter gebakken en Greet trakteerde ons daarop. Wij zaten vol verwachting op Greet te wachten. Zij had een representatieve taak en mocht namens de STAG een cheque in ontvangst nemen van de Kringloopwinkel.
Dat was een enorme verrassing voor ons allen en Piet vertelde dat zij daarvoor een nieuwe tandem gaan kopen met trapondersteuning. Er is steeds meer behoefte aan tandems met ondersteuning. Dit geldt zowel voor de voorrijders en de achterrijders. Het is belangrijk dat beiden zolang mogelijk blijven fietsen en deelnemen aan de STAG .
Greet kreeg een luid ‘Lang zal zij leven’ en daar stond zij bij te stralen. De voorrijders werden aan de achterrijders gekoppeld. Dit keer kreeg ik Ben toegewezen. Onderweg al pratend leren we elkaar beter kennen. Het is altijd een verrassing welke voorrijder je krijgt. Dat is er ook zo leuk aan. Je maakt nieuwe contacten of je haalt herinneringen op met je voorrijder. Hein had een verzoekje ingediend en wilde heel graag een keer in zijn leven met Greet fietsen. Zijn hartenwens werd vervuld en Hein kan dit weer van zijn Buckletlist afschrijven.
Wij startten om elf uur met de rit en fietsten door de duinen via Noordwijk richting Zandvoort. Wij hadden de wind in de rug en dat was een geluk, want de duinen zijn behoorlijk pittig.
Wij kwamen langs velden die onder water stonden. Het leken net plassen of een meer. Ben vertelde dat dit velden waren waar ‘s zomers gewassen opgroeiden en nu deze onderwater stonden was het ter bestrijding van het ongedierte en tevens ontsmetting van de grond. Wij hadden veel zin in om naar Zandvoort te gaan en er werd volop gezongen: “Wij gaan naar Zandvoort hola die hé.” Jacques reed alleen met de extra tandem heen weer om de groep bij elkaar te houden. Dat was een intensieve klus!
Lunchen gingen wij in het Zorgcentrum Unicum. Er was wel even verwarring, want de receptie was niet goed geïnformeerd dat wij zouden komen. De kok echter wel en deze had heerlijke soep gekookt. Aspergesoep en groentesoep. Een gezellige locatie en een prima momentje om uit te rusten.
Wij hadden het geluk dat wij een fiets met ondersteuning hadden en bij het Zorgcentrum zat het zadel los en wiebelde een beetje. Dennis de techneut van het Tandem Team werd erbij gehaald en hij zorgde voor een perfecte oplossing. Wel mopperde hij en vroeg mij: “wat heb jij met dit zadeltje gedaan?” Ik zei: “hij ging spontaan kwispelen en ik kwispelde mee.”
Daarna vertrokken wij richting Aerdenhout, waar de prachtige villa’s en welgestelde mensen hun slaapje doen. Wij fietsten via Vogelezang, Bennebroek naar Hillegom, waar wij in het KWJ-gebouw een drankje en een lekker chocolaatje van Greet kregen. Onderweg zagen wij koeien die moesten even geknuffeld worden. Ook lagen er damherten volgens Ben.
Ik vroeg aan Ben: “Waar blijven die gekleurde bomen nu?” Hij kijken en kijken, maar helaas nog geen gekleurde bomen. Het was wel een herfsttocht, de bomen zijn nog allemaal groen en het leek wel lente. Op de terugweg hadden wij veel wind tegen en sommigen kregen een dip. Wij pepten elkaar op en zo kwamen wij toch vermoeid, maar voldaan in Sassenheim aan.
Fietsen geef je ook zo’n positieve boost. Ben en ik hadden het over positief denken en in het nu leven. Steeds vroeg ik aan Ben hoe is het nu? Ben ging steeds harder fietsen, want nu was leuk. Tegen vijf uur kwamen wij in Sassenheim en de borrel stond klaar. Het eten was verrukkelijk. Als toetje waren er kleine gebakjes, kleine muffins, appeltaart etc. na deze warme maaltijd wachtten wij op de taxi of werden de mensen naar de trein gebracht. Een aantal bleven nog een kopje koffie drinken en ja hoor, Greet had nog een lekker taartje voor de laatblijvers. Deze afsluiting maakte de herfsttocht tot een geweldige dag. Ik hoop ook mijn verjaardag eens op deze wijze te vieren. Dus STAG volgend jaar 18 maart ben ik jarig. Als je dan een STAG-rit plant ben ik er bij.
Frieda van Doorn
Verslag tandemdagtocht STAG-rit Herfstgeuren van zaterdag 17 september 2022.
Weinig herfstgeuren, maar vooral straffe wind.
Herfstgeuren werden ons beloofd. Die waren nog niet echt te ruiken. Nee, vooral regen en wind werden aangekondigd voor deze alweer derde tocht van dit jaar. Maar zoals zo vaak bleek ook nu, als het goed waait blijft de regen uit. En wind was er genoeg. Stampen op de pedalen dus. En niemand die zich in het regenpak hoefde te sjorren.
Natuurlijk de gebruikelijke gezellige ontvangst in de zijzaal van de Juliana kerk. En geniet er nog maar van, want de kerk en de gemeente hebben plannen om dit huis Gods op te offeren aan het grootkapitaal. Appartementen zullen hier mogelijk in de toekomst verrijzen. Maar zo ver is het gelukkig nog niet.
We waren deze zeventiende september met twaalf tandems. Lekker overzichtelijk. Rood voorop en rood achter en wij, de geel groene hesjes er tussen in. Ik had Kees als voorrijder. Zijn eerste keer. Geweldige man. Horeca koning te Zoetermeer en doet ook iets heel ingewikkelds met mobiele medische scan apparatuur. En vroeger gaf hij sterren aan hotels. Nou, voldoende voer voor gesprek onderweg. We gingen echt als een speer. Grootheden als Greet, Maria, Armand, Guus werden getrotseerd en uitgedaagd. Maar natuurlijk steeds keurig achter de voorste man fietsen, dus Kees steeds in de remmen.
We fietsten vanuit Sassenheim naar de Haarlemmermeer, onderweg naar Leimuiden voor de lunch. En het werd zo goed weer, dat we daar zelfs buiten konden zitten. En vervolgens tegen de wind in dwars door het Groene Hart, langs de Braassem stampen op de pedalen richting Hoogmade. En opeens het vertrouwde en sonore gonzen van de A4. Ah, weer in bewoond gebied en jazeker een koppie thee drinken bij La Place. Met flesje en dop inleveren bij Piet, zodat hij collectief kan afrekenen.
En dan tot slot het laatste stukkie. Schampen aan Leiden, door de Veerpolder, langs Warmond en daarna nog even doorbijten, door het tunneltje en terug te Sassenheim. Altijd een heerlijk moment, in de kerkzaal wacht wijn en bier. Met Piet natuurlijk achter de bar. Later het eten. Was goed dit keer. Stukjes biefstuk, gebakken aardappel en sperzieboontjes. Waren et boontjes? Weet niet meer zeker. Welaan, het was goed en ook het toetje mocht er zijn. Na de koffie met Maria bij Piet voorin de bus op weg naar het station. Greet had er volgens mij ook nog wel bij gekund, had ik zo op schoot kunnen nemen, maar die bleef nog even hangen voor de volgende station ronde.
Echt weer een heerlijke complete STAG-dag, met een gezellige ongedwongen sfeer. En toch zomaar even rond 55 kilometertjes weggetrapt. En Hans kondigde aan dat we de 22ste oktober weer van de partij kunnen zijn. De laatste tocht dit jaar heeft dan plaats.
Piet, Hans, mevrouw de kosteres (jazeker die sprak ik ook nog even) en al die anderen, wederom dank voor de super organisatie. We hebben er weer van genoten.
Lex Hendriksen
Verslag tandemdagtocht STAG-rit Bijna Zomer van 4 juni 2022.
Een dag vol belevenissen.
Wij ontvingen weer een uitnodiging voor de tweede tocht dit jaar. Zaterdag voor Pinksteren, een moeilijke datum. Toch meldden er 22 achterrijders zich aan. Nu maar afwachten wie van de voorrijders tijd en zin hadden. Na veel gelobby kwamen er 14 voorrijders meefietsen. Dit betekende wel dat 8 achterrijders teleurgesteld werden. Dus allereerst mijn oproep: “geef je op als voorrijder! En dan geniet je van een heerlijke dag sportief en gezellig samen met je achterrijder al fietsend met een prachtige route rondom Sassenheim.’
Het pinksterweekend zorgde voor obstakels bij Valys. Vroeg op stap en ik was er al om negen uur. Om half elf vertrokken wij richting Warmond, Oegstgeest, Leiden naar Voorschoten. Ik had een fantastische voorrijder gekregen en moest het op eigen kracht doen. Geen elektrische ondersteuning. Dat was een uitdaging, maar mijn voorrijder zei mij, dan word je niet zo koud. Hij had gelijk. Wij trapten er vrolijk op los met af en toe een flink heuveltje.
Even aan elkaar wennen en toen kwamen de gesprekken vanzelf op gang. Het weer was niet wat wij verwacht hadden, maar dat mocht wederom de pret niet drukken. In Voorschoten kregen wij bij de voetbalkantine gelegenheid de boterham op te eten, plassen en wat te drinken te bestellen. Toen gingen wij richting Wassenaar langs Duinrell door naar Katwijk langs de theaterhangaar waar Soldaat van Oranje na al die jaren nog steeds speelt. Uiteindelijk nog door naar Noordwijk, Noordwijkerhout en Hillegom en zo terug naar Sassenheim.
‘Een welverdiende pauze, de drankjes worden opgenomen……’
Het zonnetje was gaan schijnen en wij dronken een drankje aan de picknicktafel buiten. Om half zes werd er een heerlijke maaltijd geserveerd. Gebakken aardappels, kipfilet, salade en als toetje vers fruit. Toen was de heerlijke dag aan het einde en wachtten wij op de taxi. Ik had hem om zeven uur besteld en anderen om half zeven. Een van de deelnemers kreeg te horen dat het nog anderhalf uur zou duren. Ik belde om kwart over zeven en inderdaad: wachttijd anderhalf uur. Dit was wel slikken. Wij kregen een kop koffie en een heerlijk stukje vlaai aangeboden door Piet. Toen besloten wij maar om met de trein naar huis te gaan. Dit was nog wel een geregel, maar wij deden het gewoon. Met vier tandems werden wij naar het station gebracht. Wij wilden net vertrekken toen er een taxi kwam aanrijden. Snel gevraagd wie deze chauffeur kwam ophalen en dat bleken Maria en ik te zijn. Ik ben nog nooit zo snel van de tandem geklommen en ging met de taxi mee. Om negen uur was ik moe en voldaan thuis. Een dag vol belevenissen, leuke gesprekken en tot allerlaatst genoten.
Ik kijk nu al uit naar de volgende STAG-tocht!
Auteur: Frieda van Doorn
Foto: Piet van der Lans